GİTMELER

GİTMELER

Sonbahar yapraklarında yitirdim seni. Yaprağın kaderi gibi savruldum sana çıkan yolarda. Durmadan ilerledim…  Rüzgarında savruldum. Kavruldum.

Hoşça kal bebeğim.  Gidiyorum. Geleceğimi ümit etmeden bekle diyeceğim ama dilim varmıyor. Gidiyorum. Yaprağım düştü bir kere. Dönmek mümkün değil. Seni bırakıp gidiyorum. Sahilde otur. Ada vapurlarını izle. Demli bir çay söyle kendine. Arkadaşlarınla sohbet et. Gününü gün et kısacası. Sadece benim geleceğime dair umut taşıma yüreğinde. Ha, belki bir gün çıkar gelir miyim bilmiyorum. Gelirsem sana sürpriz olsun. Gelmezsem hayal kırıklığı yaşamamış olursun… Elveda…

Gittin… Ardına bile bakmadan. Gittin!

Beni koyup gitme ne olur. Buralarda sensiz yaşayamam tek başıma. Kanadı kırık martılar misali uçamam. Bu yüreği senin sevgin olmadan taşıyamam sevdiceğim. Çok mu kolay sanıyorsun sensiz bir hayatı yaşamayı. Yeniden olmayacağını biliyorum, başlayamayacaksın benimle bir hayata. Mevsimler geçecek, günler geçecek. Dakikalar birer yıl olacak. Kahretsin ki biliyorum,  her şeyi biliyorum. Sadece nasıl olacak onu bilmiyorum. Seninle gelmeyeceğim. Seni düşünmeyeceğim. Bir daha seni görmeyeceğim. Senin istediğin gibi geleceğine dair bir ümit taşımayacağım. Yeter ki sen üzülme sevdiğim. Çünkü bu kalp sensiz atmayacak!

Hayat her şeye rağmen güzel. Güller rengarenk. Menekşeler allı morlu. Hanımeliler mis kokulu…  Güneş her sabah doğmakta ve... Günler geceler dönmekte.  Ayın ışığında mutluluk masalları anlatılmakta. Denizin mavisinde özgürlük kuşları havalanmakta…

İyi adamlar yalnızlıktan ölüyor. İyi kadınlar ise kötü adamların balkonundan gökyüzüne bakarken…

dostoyevski